Recensies over kinderboeken

Robotoorlog, boek 1: Geheime kracht

“Nu heb ik zin om te lezen. Ik wil nu liever lezen dan bijvoorbeeld schrijfles of andere lessen. Ik wil graag verder lezen in Robotoorlog.” Dit zei Job tegen mij nadat hij op mijn aanraden in Robotoorlog 1 was begonnen. Job is een leerling uit groep 7 van de school voor speciaal basisonderwijs waar ik werk als leescoördinator en remedial teacher. Job heeft ernstige dyslexie waardoor lezen hem erg veel moeite kost en hij niet altijd zin heeft om te lezen. Maar met het lezen van Robotoorlog was de motivatie er duidelijk wel!

Ik merkte zelf ook dat toen ik eenmaal in Robotoorlog was begonnen, ik graag verder wilde lezen om te weten hoe het verder ging met de personages Arion, Flint en Denny. Van allebei zijn de ouders vermoord door robots en daarom wonen zij nu in een weeshuis. Denny kon met zijn kleine broertje Flint vluchten voor de robots. Arions kleine broertje is echter ontvoerd door de robots. Hoe Rian Visser deze ontvoering heeft beschreven is volgens Job dé reden dat andere kinderen Robotoorlog ook moet lezen. In het boek is namelijk eerst een aantal keren te lezen dat Arion bang is voor bloed, maar waarom weten we eerst nog niet. De zeven regels bij de geheime groep die tegen robots vecht moet ondertekend worden met bloed, want bloed is wat mensen onderscheidt van robots. Bij Arion lopen de tranen over zijn wangen na de speldenprik en Arion heeft ook regelmatig nachtmerries over bloed. Later lezen we waar deze angst en nachtmerries vandaan komen. Arion kwam thuis nadat hij bij een vriendje had gespeeld en zijn ouders en broertje waren weg. Er lag bloed in de gang en op de voordeur zat een kleine, rode handafdruk. Zijn kleine broertje had zich verzet toen ze hem meenamen. Het lezen over de kleine, rode handafdruk vond Job heel spannend.

De spanning in het verhaal rondom de strijd tussen mensen en robots is niet het enige waarmee Rian Visser er voor heeft gezorgd dat ook zwakke lezers het boek graag lezen. De lay-out is rustig en het dyslexielettertype Heinemann Special leest erg prettig. De hoofdstukken zijn kort en ze heeft gezorgd dat de verhaallijn duidelijk is, zonder uit te weiden. Omdat zwakke lezers langzamer lezen, heeft ze rekening gehouden met regelmatige veranderingen van setting en steeds afwisselend spanning en rust. Rian Visser houdt zelf ook van vechtsporten en dat lees je terug in haar boek. In het verhaal komt veel informatie over vecht- en verdedigingsporten terug wat het lezen extra interessant maakt. Tot slot is er de website robotoorlog.nl waar de lezer de namen van de personages terug kan vinden, een lijst met moeilijke woorden en er meer achtergrondinformatie over robots en vechtsporten te vinden is.

Deze website kun je ook goed gebruiken om Robotoorlog als leerkracht, remedial teacher of leesconsulent te introduceren bij zwakke lezers. Zo staat er een spannende trailer over het boek op de website. Laat deze aan de leerling(en) zien of laat het luisterfragment horen zodat ze nieuwsgierig worden naar het boek. Onder het kopje ‘scholen’ staan verschillende goede digibordlessen.

Het werkt natuurlijk ook altijd goed om een boek te introduceren door er eerst een stukje uit voor te lezen. Zwakke lezers komen zo alvast in het verhaal, maken kennis met de hoofdpersonen en het taalgebruik. In onze groepen 8 zijn de eerste hoofdstukken uit Robotoorlog voorgelezen tijdens de start van de Nationale Voorleesdagen. Vervolgens wilden meerdere leerlingen het boek ook zelf lezen. Er was zelfs een leerling die vervolgens uit dit boek voor wilde lezen tijdens de Voorleeswedstrijd. Op de school waar ik werkzaam ben is Robotoorlog dus populair geworden! Ik wil zeker ook boek 2 van Robotoorlog ‘Onzichtbaar gevaar’ gaan lezen. Rian Visser heeft bovendien alvast verklapt dat er ook nog een deel 3 komt! Ik kan niet wachten.

Leontine le Blanc